15 June 2010

KeRnA aKu BuKaN mAlaIkAt...


Kerna Aku Bukan Malaikat

Saat dia diijabkabulkan aku berada jauh di sebuah dermaga bisu. Melangkah Dalam Sebuah Pelarian Yang Aku Sendiri Kebingungan Mengapa Harus Kuseret Langkah Kaki Ini. Saat Palu Kompang Dan Rerumput Pun Ikut Bertasbih, Kerana Cintanya Telah Terjawab, Aku Sekadar Membatukan Diri Melihat Pelangi Petang Yang Bersilang. Dan Aku Pun Kian Jauh Melangkah Tanpa Mau Perduli Apa Yang Terjadi Dengan Mereka.

Maya, Kejamkah Aku Kalau Begitu? Saat Dia DiSandingkan Aku Memandang Sebuah Tembok Keangkuhan Yang Tidak Mampu Aku Pecahkan. Aku Biarkan Diri Ini Dijujani Kata-Kata Nista Oleh Mereka Yang Merakam Kebiadapanku Kerana Mengabaikan Sebuah Majlis Gemilang. Biarkan, Aku Sudah Tidak Mahu Perduli Dengan Bicara Orang. Kerana Mereka Tidak Pernah Tahu Dan Tidak Pernah Bertanya Apa Yang Terjadi Di Antara Kita.

Dan Kau Sendiri Pernahkah Kau Semuka Denganku Untuk Meminta Maaf Atas Keterlanjuran Kata. Atau Barangkali Kau Masih Mahu Menjadi Juri Lalu Menghakimi Sesungguhnya Dalam Kelahiran Ini Aku Memang Bersalah. Lalu Ketidakwujudku Di Majlismu, Adakah Kau Sedari Atau Memang Kau Juga Tidak Pernah Mau Peduli.

Sayang, Maaf Aku lebih Senang Sendiri.. Dan Jika Kau Mengatakan Aku Keterlaluan Katakan Saja Kerna Aku Memang Bukan Malaikat Yang Besifat Putih. Semoga Kau Berbahagia Dan Semoga Kau Akan Merasa Kesedihan Yang Kau Tinggalkan Dihatiku Ini. Kalau Bukan Sekarang , Mungkin Esok Atau Lusa. Semoga Kau Akan Menikmatinya.